نوجوانن جو عالمي ڏهاڙو، پاڪستان جو مستقبل نوجوانن جي هٿن ۾ آهي..!

سيده سونيا منور

هر سال 12 آگسٽ تي دنيا ۾ بين الاقوامي يومِ نوجوانن ملهايو وڃي ٿو، جنهن جو مقصد نوجوانن جي ڪردار، مسئلن ۽ موقعن کي اجاگر ڪرڻ آهي. هن ڏينهن جو مقصد نوجوان نسل جي توانائي، تخليقي صلاحيتن ۽ سماجي ڪردار کي ساراهڻ ۽ انهن جي مسئلن ڏانهن ڌيان ڏيڻ آهي. پاڪستان جهڙي ترقي پذير ملڪ ۾ هي ڏينهن وڌيڪ اهميت رکندو آهي جتي آبادي جو وڏو حصو نوجوانن تي مشتمل آهي. پاڪستان ۾ نوجوانن جي عمر 15 کان 29 سالن جي وچ ۾ مقرر ڪئي وئي آهي. پاڪستان بيورو آف اسٽيسٽڪس موجب ملڪ جي مجموعي آبادي جو تقريباً 64 سيڪڙو نوجوانن تي مشتمل آهي. هي هڪ وڏي طاقت آهي جيڪا صحيح رهنمائي، تعليم ۽ روزگار ملڻ سان پاڪستان جي ترقي جو محور بڻجي سگهي ٿي. پاڪستان ۾ نوجوانن جي وڏي تعداد تعليم حاصل ڪري رهي آهي، پر تعليم يافته ۽ غير تعليم يافته نوجوانن جو فرق واضح آهي. رپورٽن موجب تقريباً 40 سيڪڙو نوجوان اعليٰ يا وچولي تعليم حاصل ڪري رهيا آهن جڏهن ته باقي 60 سيڪڙو يا ته تعليم ڇڏي چڪا آهن يا ڪڏهن اسڪول ۾ داخل نه ٿيا آهن. ديهي علائقن ۾ هي شرح وڌيڪ ڳڻتي جوڳي آهي. تعليم يافته هجڻ جي باوجود نوجوانن ۾ بيروزگاري جي شرح 11 کان 14 سيڪڙو جي وچ ۾ آهي جيڪا ڏکڻ ايشيا ۾ سڀ کان وڌيڪ آهي. ڪيترائي نوجوان نوڪري جي ڳولا ۾ آهن، جڏهن ته ڪجهه پنهنجو ڪاروبار شروع ڪرڻ لاءِ مالي وسيلا نٿا رکن. نوجوانن کي پيش ايندڙ مسئلن ۾ صرف بيروزگاري شامل ناهي، پر ذهني دٻاءُ، منشيات جي عادت، ڪمزور رهنمائي، سوشل ميڊيا جا منفي اثر، تعليم جو گهٽ معيار ۽ سماجي ناانصافي به شامل آهن. شهرن ۾ موقعا موجود آهن پر مقابلو تمام گهڻو آهي، جڏهن ته ديهي نوجوان انهن سهولتن کان محروم آهن. حڪومتي سطح تي ڪجهه قدمن جهڙوڪ "ڪامياب جوان پروگرام" ۽ ٽيڪنيڪل ٽريننگ اسڪيمون شروع ڪيون ويون آهن، پر اهي اڃان تائين محدود سطح تي آهن ۽ نوجوانن جي وڏي تعداد تائين نه پهچي سگهيون آهن. ضروري آهي ته پاليسي سازي ۾ نوجوانن کي شامل ڪيو وڃي جيئن انهن جي حقيقي مسئلن کي بهتر سمجهي سگهجي. تعليم سان گڏ نوجوانن جي ڪردار سازي، مهارتن، ڪاروباري تربيت ۽ اخلاقي قدرن جي به تربيت ضروري آهي. پاڪستان کي اهڙي تعليمي نظام جي ضرورت آهي جيڪو رڳو ڊگري نه ڏي، پر عملي زندگي لاءِ مڪمل تيار ڪري. ان ئي طرح خانگي شعبي کي به نوجوانن کي موقعا ڏيڻ ۾ پنهنجو ڪردار ادا ڪرڻو پوندو. بين الاقوامي يومِ نوجوانن اسان کي هي پيغام ڏئي ٿو ته جيڪڏهن اسان پنهنجي نوجوانن جي رهنمائي، تعليم، تربيت ۽ روزگار جي مسئلن کي بروقت حل نه ڪيو ته هي قيمتي وسيلا هڪ بوجھ بڻجي سگهن ٿا، پر جيڪڏهن اسان انهن تي اعتماد ڪيو ۽ وسيلا فراهم ڪيا ته اهي ئي نوجوان پاڪستان کي ترقي جي نون رستن تي وٺي وڃن ٿا.